زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اطاعت ظنی





عمل به تکلیف مظنون را اطاعت ظنی گویند.


۱ - موارد عمل



اطاعت ظنی، در مواردی است که مکلف، به متعلق تکلیف (مکلف به) ظن دارد و سپس آن را به جا می‌آورد. کسانی که به حجیت مطلق ظن، اعتقاد دارند، این گونه استدلال می‌کنند که مکلف هنگام عدم دست رسی به اطاعت علمی، باید به دنبال اطاعت ظنی برود، زیرا در غیر این صورت، ناچار از تمسک به شک و وهم می‌باشد و عقل با وجود ظن، آن را قبیح می‌شمارد.
[۳] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۴۰۶.


۲ - پانویس


 
۱. جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۴، ص۶۰۷.    
۲. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۳۱۵.    
۳. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۴۰۶.
۴. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۳، ص۱۱۰.    
۵. انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص ۴۶۶ - ۴۶۷.    


۳ - منبع



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۲۳، برگرفته از مقاله «اطاعت ظنی».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.